استیل معروف به ضد زنگ بودن هستند اما گریدهای مختلف استیل مقاومت متفاوتی در برابر عوامل خورنده دارند و هر چند به طور عمومی مقاومت خوبی در برابر این عوامل دارند اما اینگونه هم نیست که بدون نگهداری صحیح در هر محیطی تا همیشه دور از زنگ زدگی باقی بمانند. حداقل درصد کروم برای ایجاد لایه محافظ 10.5٪ است که در این حالت این فولاد شناخته شده و پرکاربرد فقط در برابر اتمسفر معمولی پایدار است. هنگامی که درصد کروم به 25 تا 30درصد بالا رود خاصیت عمده این محصول یعنی استقامت به زنگ زدگی استیل، بالا رفته و استقامت به اکسیداسیون به بیشترین حد ممکن خود می رسد.
ورق استیل 321 آلیاژی زنگ نزن است این محصول با اضافه کردن مقادیر مشخصی تیتانیوم به ترکیب شیمیایی تثبیت شده است. این آلیاژ از مقاومت عالی در برابر خوردگی بین دانه ای به دنبال قرارگیری در معرض محدوده دمای رسوب کاربید کروم، بین 427 تا 816 درجه سانتی گراد برخوردار است. حضور تیتانیوم در ترکیب ورق استیل 321 آن را در برابر تشکیل کاربید کروم مقاوم می کند و به عبارتی باعث ثبات آن می شود.
ورق استیل ازلحاظ مقاومت به خوردگی برای استفاده در صنایع غذایی بسیار مناسب است، همین طور استیل استحکام بالایی داشته و سلامت و کیفیت مواد غذایی در آن ها تضمین می شود. این خصوصیات در کنار جلای ظاهری زیبا و درخشان، قابلیت تمیزکاری آسان و دوام و پایداری، می تواند ورق استیل را به گزینه ای عالی برای کاربرد در صنایع غذایی بدل کند. بااین حال، قیمت بالای این ورق ممکن است محدودیت هایی را ایجاد کند.
فرق استیل بگیر و نگیر در ترکیب شیمیایی و خصوصیات مکانیکی این دو نوع استیل مختلف است. استیل بگیر حاوی نیکل است و از خصوصیات ضد زنگ و مقاومت به خوردگی بالایی برخوردار است. به عبارت دیگر، این نوع استیل در مقابل تاثیرات زیان آور محیطی مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. از سوی دیگر، استیل نگیر بدون حاوی نیکل است و به دلیل ساختار خاص آن معمولاً از قیمت مناسب تری برخوردار است. تفاوت های این دو نوع استیل به ما کمک می کند تا به بهترین شکل ممکن از خواص هرکدام در پروژه های خود بهره مند شویم.
استیل های نگیر با آلیاژ آهن، کروم و نیکل با کربنی کمتر از 1 دهم درصد نام گذاری شده اند. برای مثال انواع استیل های 304 و L304 به نام های 8/18 و 10/18 نام گذاری گردیده اند. آلیاژ 304 به عنوان استیل پایه در گروه استیل های نگیر شناخته می شود. که ترکیب اصلی آن کروم 20-18 درصد، نیکل 8-10 درصد به همراه کربن 80/0 درصد می باشد. اگر ترکیب اصلی آن با آلیاژهای دیگر تغییر نماید ، تولید محصولات دیگری در این گروه امکان پذیر می گردد.
استفاده از استیل نسوز در ساخت کوره های صنعتی می تواند سبب طول عمر و بهبود عملکرد کوره شود. بسته به نوع کاربری کوره، از گریدهای مختلفی از استیل برای ساخت کوره استفده می شود. در این مقاله به مبحث کوره سازی با ورق استیل پرداخته می شود.
برای داشتن لوله هایی با سطح مقطع صاف و براق، نیاز به عملیاتی به نام پولیش کاری یا پرداخت کاری لوله داریم. در این مقاله به تعریف برش کاری لوله و روش های انجام آن می پردازیم. پولیش کار به منظور از بین بردن نواقص سطح لوله انجام می شود.
در این مقاله ابتدا به تعریف فولاد و استیل پرداخته شده است و سپس مزایا و معایب استفاده از آن ها مطرح می شود.